ماجراهای شیرین نقص فنی طیاره ها!!!
تقریبا هفته‌ی پیش همین موقعا بود که میثم و مبین بسمت مالزی پرواز داشتن. مثل اینکه با تماسی که با اقدس و بتول و کاوه داشتن، گفتن که ما بندرعباس فرود اومدیم. گویا هواپیماشون طبق روال همیشه نقص فنّی پیدا کرده بوده و مجبور شدن که بندر بشینن. 5 ساعتم توی هواپیما نگهشون داشتن و بعد از 5 ساعت توی اون گرمای بندر، پیاده‌شون کردن و ولشون کردن یه جایی که نود درصد مسافرها ایستاده منتظر حرکت هواپیمای ناقصشون بودن. خلاصه سرتون رو درد نیارم؛ بالاخره با کلی سلام و صلوات و نذر و دعا و با یه روز و نیم تأخیر، رسیدن مالزی.
یکی دو روز بعد از این ماجرا توی اخبار شنیدیم که یه هواپیما هم تو مشهد کلّه پا شد و چند تا از مسافراش جزغاله شدن و مردن. خدا بیامرزشون!
این که چیزی نبود؛ این یکی رو داشته باشین؛
حمیده و رضی و امیر و حسنی قرار بود ساعت 17 از جدّه بپرن و ساعت 20 برسن ایران. البته قرار بود یه راست برن ساری. ساعت 10 شب بود که دیگه گفتیم حتما رسیدن پس یه زنگی بهشون بزنیم و یه زیارت قبول بگیم تا بعد که بریم دیدنشون. زنگ زدیم به گوشی رضی بیچاره،
گفتیم آقا کجایین؟
رضی گفت: توی هواپیما نشستیم. فرودگاه مهرآباد هستیم.
- چطور اومدین تهران؟ مگه قرار نبود یه راست برین ساری بشینین؟
- چرا ولی هواپیما نقص فنی پیدا کرده و مجبور شدیم تهران بشینیم.
بالاخره رضی اینا هم ساعت 2 نصف شب رسیدن ساری.
اصلا نقص فنی دیگه شده شده چاشنی پروازهای ایرانی. همه تا سوار طیّاره میشن قبل از اینکه به مقصد فکر کنن، به نقص فنی و فرود اضطراری و سقوط و آتیش و مرگ می‌اندیشن.
خدا چهارمین نقص فنی رو به خیر بگذرونه!!!
کلمات کلیدی :
