بی سرزمین تر از باد

تنهایی

داشتم درس می‌خوندم که اون کنار گوشه‌های جزوه‌ام یه جمله از دکتر موحدّی عزیز که میون حرفاش گفته بود پیدا کردم. برای من که خیلی قشنگ و پرمعنا بود.

دکتر می‌گفت: بعضی جاها الان اونایی رو که دهان برای خوردن دارن امّا

دست برای جبران و تولید  ندارن طرد می‌کنند یا بهتره بگیم می‌کشند!!!

بعد هم یادمه تا آخر کلاس همین بحث رو ادامه داد.

خیلی بحث جالبی بود، الان پشیمونم که چرا از حرفایی استاد بیشتر ننوشتم.

البته یه چیزایی از صحبتاش یادمه ولی فکر کنم اینجا جاش نباشه که بگم!

 

کلمات کلیدی :