1- بعد از عمري اومديم نظر داديم زدي تو ذوقِمون . بسي ممنون .

2- من فکر ميکردم وقتي دارم عاميانه مينويسم نيازي نيست که " ميخام " رو " ميخوام " بنويسم. از اينکه تذکر دادي ممنون.

3- چرا من هر چي ميگم شما به دل ميگيري ( چقدر حساسي ). بعدش هم من سعي کردم اصلا نيش و کنايه و تندي در متنم نيارم . قصدم به هيچ وجه من الوجوه کنايه و نيش نبود . خيلي هم متن شما را جدي گرفتم و جدي ( جدي جدي جدي ) از شما واستادتون به عنوان يک جامعه شناس راه حل را خواستار شدم. خودت حرف من رو به تمسخر گرفتي . ( در اين مقوله اصلا جاي شک نيست )

4- خوشحالم از اينکه بالاخره فهميدي در نظر من ارزش آدم ها چگونه است . البته کمي دير فهميدي !!!!!

5- مطمئن باش که من، انتظاري که از تو ، استادتون ومسافرکش ها درباره ي" اظهار نظر درباره جامعه" دارم بسيار متفاوته . باز هم تاکيد ميکنم که سخنان ونظرات استاد جامعه شناسي و دانشجوهاش بايد خييييييييييلي از نظرات من وبقيه ي جامعه که سر رشته اي توي اينگونه بحث ها نداريم و تخصص ما هم نيست( بلکه تخصص جامعه شناس هاست )، فراگير تر و کارآمد تر باشه .

6- ارزش و مقام يه آدم با 10 دقيقه درون تاکسي پيشِش نشستن و به صحبت هاش گوش دادن براي من تبيين نميشه . ( گرچه همون 10 دقيقه هم مؤثره )

7- اصلا من از ارزش آدم ها صحبت کردم ؟؟؟ ( درباره ي نظراتشون صحبت کردم )

8- از نظر من اون راننده ي تاکسي در جايگاه خودش اطلاعات و آگاهي کافي رو درباره ي جامعه اش داره و اين خيلي خوبه .

9- اين استاد بز