ایستاده بر چکاد کوه نور ...
" ببخشای ای روشنی عشق، بر ما ببخشای
ببخشای اگر صبح را ما به مهمانی کوچه دعوت نکردیم
ببخشای اگر روی پیراهن ما نشان سحر نیست..."
این آخرین زمزمه‌های ماست در آخرین روزهای سال برای محمّد(ص).
برای پیامبرمان که اگر چه محبوب‌ترین پیامبر خدا بود، اما هیچ فرشته‌ای مظلوم‌تر از او در این زمین خاکی سراغ ندارد.
محمّد(ص) ببخش بر ما، بر پیروانت که در سالی که به نام تو خوانده شد، نتوانستیم آن چنان که باید فضا را از طنین روشن پیام تو و سیمای تابناک تو سرشار کنیم.
چشم‌هایمان کاش برای همیشه فرو پوشیده می‌شد تا هرگز از آن پلیدی منتشر که در پی مخدوش کردن زیباترین تصویر تمامی زمان‌ها بوده چیزی نمی‌دیدیم و گوش‌هایمان کاش برای همیشه فرو بسته می‌شد تا هرگز از آن آزمون تحجر و بلاهت چیزی نمی‌شنیدیم.
ببخش بر ما محمد(ص) در باور کدام ما می‌نشست که دشمنان نااهل و دوستان پرهیاهوی نادان اینگونه همداستان شوند برای پنجه کشیدن بر چهره بهاری‌ترین پیامبر.
حالا در این زمستانی‌ترین روزهای سال که با اندوه بی پایان رحلت پیامبر محبوب خدا به اشک نشسته است و در بهاری‌ترین روزهای بعد که شادمانی بی کران میلاد پیامبر رحمت در روز جمهوری اسلامی به شکوفه خواهد نشست،
درود می‌فرستیم بر او و خاندان پاکش
کلمات کلیدی :
